Hoe kan het dat je het voor een ander altijd zooo goed weet te vertellen maar als het om jezelf gaat doe je precies wat je niet moet doen.
Iedereen kan het een ander altijd precies vertellen: “Dit moet je niet doen, dat juist wel en dit weer op deze manier en niet zo.” Maar vaker níet dan wel volgen we ons eigen advies niet op.
Waarom?
Zelf ben ik ook geen haar beter. Het is m’n werk om mensen te helpen de, voor hen, juiste keuzes te maken. En daar ben ik beter in dan de meesten. Maar als het om mezelf gaat zit ik me regelmatig af te vragen waarom ik niet gewoon de helft van m’n eigen adviezen op kan volgen. Mensen helpen dat te doen is wat ik letterlijk elke dag de hele dag doe. Maar toch loop ook ik tegen diezelfde issues aan waar mijn cliënten tegenaan lopen. Al is het in veel mindere en ingrijpende mate.
Eén van de antwoorden op die vraag is: omdat bepaalde aspecten van je zelf in je blinde hoek zitten. Er zijn 4 kanten van elk mens:
1. De kant die jij van jezelf kent en die je aan anderen laat zien.
2. De kant die je van jezelf kent en niet laat zien.
3. De kant die anderen van jou zien maar jij zelf niet.
4. De kant die zowel jijzelf als anderen (nog) niet zien.
En in die 2 laatste categorieën zit het probleem hier. Sommige delen van jezelf kan je nog niet zien en sommige delen van jezelf wíl je nog niet zien.
Zodra je open durft te staan voor je eigen tekortkomingen en fouten zal je merken dat het opvolgen van je eigen advies steeds makkelijker wordt en op den duur niet eens meer nodig.
En nu jouw antwoord : waarom is het zo makkelijk om anderen advies te geven waar je zelf niet naar luistert???
Recente reacties