De meeste mensen die zeggen “dat moet omdat ik het wil” zijn mensen die zichzelf vaak voorbij lopen. Mensen die altijd “aan” staan, met alle gevolgen van dien.
Als je geen verschil kan maken tussen moeten en willen zal je jezelf vaak in één van de volgende situaties vinden:
of je hebt het gevoel dat je altijd maar alles voor iedereen moet oplossen en dat jij degene bent die overal wat “van moet zeggen”. En daarmee vaak zelf gezeik mee krijgt. En als je geen gezeik over je bemoeienis krijgt krijg je in ieder geval geen waardering.
Óf je bent iemand die denkt dat zij/hij niks te maken heeft met anderen en “ik doe toch altijd wat ik wil” roept maar eigenlijk is je drijfveer het “moeten”. Onbewust ben je altijd bezig met jezelf bewijzen aan een ander. Iets dat vaak voorkomt vanuit een onopgelost trauma uit je verleden: je vader zag je niet vroeger of je werd gepest of niet serieus genomen in je verlangens en dromen. Met als gevolg dat je vaak te lang en te ver gaat en daarmee jezelf voorbij loopt. Met als gevolg depressie en/of burn out achtige klachten.
Dus wat is het? Móet je? Of wíl je? Want alleen maar moeten moet je niet willen.
Recente reacties