Bij comfortzone denken mensen snel aan een “comfortabele” situatie of iets doen wat je makkelijk vindt en je weinig moeite kost..Jezelf altijd maar kut of zielig voelen over wat je hebt meegemaakt is echter ook een comfortzone – het is een gevoel wat je kent. Ofwel uit je jeugd of iets uit je recente verleden. Denk aan een slechte relatie bijvoorbeeld. Als je altijd maar klein werd gehouden zal je het eng vinden om grote stappen te nemen, ook al is het beter voor je..Denk aan een wild dier dat sinds klein af aan in gevangenschap heeft geleefd. Als je die in een kooi meeneemt naar de jungle en de kooi openzet zal hij of zij voorzichtig een paar stapjes naar buiten doen. Kijkt om zich heen en ziet de grote wilde jungle en vlucht dan vaker wel dan niet terug de kooi in. Ook al is het een wild dier en is het op alle fronten beter om de jungle in te gaan..De kooi voelt “veilig” – niet omdat het ook echt zo is maar omdat het bekend is. Het gevoel van opgesloten zitten in die kooi is misschien niet ideaal maar je weet waar je aan toe bent. Je weet wat er gaat gebeuren – niks. Niks slechts. Maar ook niks goeds..Dus kies. Blijf je in je kooi zitten, lekker veilig niks doen want dan “overkomt” je ook niks of stap je eruit en ga je de jungle in. De fucking deur is namelijk gewoon open..Blijven hangen in het negatieve is ook een comfortzone en jij kiest of je erin blijft door je te focussen op alles wat kut is in je leven of je stapt die fucking kooi uit en stopt met alles maar overdenken..Wat doe jij? Blijf je in je kooi of ga je vechten in de jungle
Recente reacties